Ukazał się wyrok TSUE w sprawie C-653/22. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył wykładni art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny. Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy J.P. Mali a dyrekcją ds. odwołań krajowej administracji podatkowej i celnej (Węgry) w przedmiocie grzywny nałożonej z powodu nieprawidłowego zgłoszenia kraju pochodzenia przywożonych towarów.

Tło sprawy: Spółka J.P. Mali dokonała przywozu rowerów i części rowerowych zakupionych od spółek z siedzibą na Tajwanie. W celu dopuszczenia tych towarów do swobodnego obrotu przedstawiciel celny złożył zgłoszenia celne, wskazując, że towary te pochodzą z Tajwanu. Jednak organ celny stwierdził, że przywożone rowery i części rowerowe w rzeczywistości pochodziły z Chin, w związku z czym ich przywóz powinien prowadzić do poboru cła antydumpingowego. Na podstawie informacji zebranych podczas kontroli po zwolnieniu towarów przeprowadzonej u J.P. Mali organ celny uznał, że spółka ta, jako strona transakcji, powinna dysponować informacjami na temat okoliczności nabycia odnośnych towarów. Protokół kontroli opierał się w szczególności na raporcie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), z którego wynikało, że spółka z siedzibą na Tajwanie wskazana jako eksporter tych towarów uczestniczyła w nieprawidłowym zgłoszeniu pochodzenia chińskich części rowerowych. J.P. Mali zauważa, że importerzy dysponują ograniczonymi informacjami na temat produkcji i pochodzenia towarów oraz że są w tym zakresie zależni od danych dostarczanych przez eksporterów. Spółka ta wskazuje, że tajwańska izba handlowa wydała jej zaświadczenia potwierdzające informacje eksporterów co do pochodzenia tych towarów. Uważa ona, że węgierskie przepisy prawa są sprzeczne z prawem Unii, a w szczególności z przepisami rozporządzenia nr 952/2013 dotyczącymi nakładania sankcji.

Orzeczenie TSUE – Artykuł 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu przewidującemu – w przypadku powstania uszczuplenia należności celnych spowodowanej dostarczeniem nieprawidłowych informacji w zgłoszeniu celnym dotyczącym towarów przywożonych do Unii Europejskiej – grzywnę administracyjną w wysokości, co do zasady, 50 % kwoty odpowiadającej uszczupleniu należności celnych, która jest stosowana niezależnie od tego, czy dany podmiot gospodarczy działał w dobrej wierze i czy podjął środki ostrożności, ponieważ stawka w wysokości 50 % jest znacznie niższa od stawki przewidzianej w przypadku, gdy podmiot ten działał w złej wierze, a ponadto jest ona w znaczącym stopniu ograniczona w niektórych sytuacjach określonych w tym uregulowaniu, w tym w sytuacji, w której podmiot gospodarczy działający w dobrej wierze dokonuje sprostowania zgłoszenia celnego przed zakończeniem kontroli po zwolnieniu towarów.

Pełny tekst Wyroku TSUE znajdą Państwo w języku polskim <tutaj> a w języku angielskim <tutaj>.